Yaz ayında kış gibiyim

Bugün ard arda eklenmiþ
Uzun vagonlu bir trenim
Efkar ile gam yüklüyüm
Gecenin ýssýz karanlýðýnda
Yol almýþ gidiyorum
O soðuk demir raylar üzerinde

Kimi zaman bir dað eteðinin kenarýnda
Bazen dehliz denecek gibi olan
O karanlýk tünelerde
Yol arkadaþým karanlýða
Gizlenmiþ aðaçlar ile
Esen rüzgarýn sesi

Denizin mavisi yakamozu
Çokmu çok uzaðýmda kalmýþ
Ne ay var nede ýþýk saçan yýldýzlar
Sadece gördüðüm kül rengi bulutlar
Belli deðil onlarda
Yaðmurmu yoksa dolumu yaðdýracak

Yarýna dahil bir belirsizlik havasý var
Aklýmýn kuytu köþelerinde
Acabalar uçuþuyor zihnimin
Varlýðýmýn her yanýnda
Kendimi iç dünyamda
Terk edilmiþ bir rýhtýma benzetiyorum

Biraz ilerde yüksek rakýmlý
Þehirler tebalasý konulmuþ
Yolculuk yaptýðým yollarýn kenarlarýna
Heyalan uyarýsý yapan
Yanýp sönen ýþýklar
Düþlerimin hayallerin yamaçlarýna

Ýç dünyamda olacak
Depremin ön ayak seslerini
Duyar gibi oluyorum
Göz ile gördüðüm
Manzara ile hissi duygularýmla
Yinede umuda gidiyorum umuda kaybetmeden

Sonbahar gibi yaprak döküyorum
Kýþ sanki çok yakýnýmda
Buzul kutuplarýnda farkým kalmamýþ
Ruhumun derinliklerinde
Sert esecek fýrtýnalarýn sesi
Beliri veriyor yaðmur yüklü bulutlarýn arasýnda

Sosyal Medyada Paylaşın: