Bekle bizi Ankara,
Bekle bizi;Ýzmir,Ýstanbul,Bursa diye haykýrýyordu,
Siverek’in bir köyünden Recep emmi,Ayþe bacý,
Buranýn ne tadý kaldý,ne de tuzu,
Eskilerden kalan,
Üç beþ tane inek,bir iki kuzu...
Bekliyordu Ankara,
Bekliyordu; Ýzmir, Ýstanbul, Bursa,
Siverek’ten, Suruç’tan, Hozat’tan gelsinler;
Gelsinler ve baðrýmýza,
Gecekondularýný saplasýnlar diye...
Ankara, Ankara olalý, böyle yaðma,
Böyle talan görmemiþti,
Ýstanbul’da görmemiþti, Ýzmir’de, Bursa’da,
Baþýmýza kimse bu kadar çorap örmemiþti...
Þehrin varoþlarý, kaçak yapý mezarlýðý.
Baþýmýzdaki lerin adam olmadýðýndan,
Yaþar gibi yapýyorlardý, yaþama tutunmadan,
O mantar gibi biten gecekondularýnda...
Bunu önlemek çok mu zor.
Geliþtir kardeþim köylerini,
Medenileþtir köylülerini,
Þehir de olan herþey köyde de olsun.
Ýnsanlar eksin biçsin,
Köyde ki ekip biçmezse eðer,
Unutma þehirlim sen de bir hiçsin.
Onlarýnda insanca yaþamak hakký...
Köyünde, beldesinde mutluysa,
Niye çýkýp gelsin taa Ankaralara, Bursa’lara,Ýzmirlere,
Bir düþün bakalým hele...
AHMET ZEYTÝNCÝ
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.