UMUDA YOLCULUK Yaðmur yaðýyor yüreðime, Gönlümün kuraklýða düþtüðü günde. Yeni bir umut doðacak, Tan yeri atarken, Karýnca sürüsü daha buralardan geçerken.
Harran ovasýnda bir tay, Tozun dumanýn arasýndan koþarak gelir. Hasan amca bir taya bakar, Bir de virane olmuþ ovaya. Kafasý karmakarýþýktýr; Radyodan bir ses duyulur: “Ýþçi fabrikasýna, köylü tarlasýna Herkes iþbaþýna” Kaçan güvercinler pýnar baþýnda görünür. Hasan amcanýn yüreði haplar. “Yeter ki sen emret paþam” Çiçeklendiðin yerden, Geleceðim dört nala!
Uðraþacaðým, didineceðim, çalýþacaðým, Ülkem yeþilliðe bürünene kadar. Az yiyip, az uyuyacaðým, Mavi çiçekler açana kadar. Yorulmak, üþümek yok, Baþým yýldýzlara deðene kadar!.. Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.