BİR YARİN VARDI
Kalp soðuduðu zaman gözler körleþir...
Fýrtýna geçince en hýrçýn deniz sakinleþir.
Edepli edebinden dolayý sustuðu zaman,
Edepsiz her þey benim babýndan yüzsüzleþir.
Kalp gerçek aþký sende bulup, eðer severse
Kim iyidir kim kötüdür, sormaz kimseye.
Bugünü bugün yaþa, yarýný yarýn düþünürsün,
Hergün yeni bir baþlangýçtýr, baþla sevmeye.
Sevgiden uzak yaþarsan elbet üþürsün,
Sen üzülme, seni kaybedenler düþünsün.
Hani hiçbir yere sýðdýramadýðýn bir yarin vardý,
Bundan sonra gülerken aðlasýn, aðlarken gülsün.
Kimlerden vazgeçtin sen onun için,
Yeniden deneyeceksen son bir kez düþün.
Kokusunu yar diye çektiysen ciðerlerine.
Onu yüreðinden atmaya yetmezki gücün.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.