YARINLARIN SEVİNSİN

Hangi tuzu koyduysam þahlandý yaralarým;
Hangi neþter deðdiyse kan aktý oluk oluk…
Bilmem hangi tabibin kaleminde saklandý;
Çýldýrdý hece hece kaðýtta kalan soluk;
Hangi neþter deðdiyse kan aktý oluk oluk…

Hangi aklý evvelin uydum ki sözlerine;
Daðýldý alfabemiz harflerimiz tükendi…
Ben bakmaya korkarken hercai gözlerine;
Arkamdan kuyu kazdý hasret denen efendi;
Daðýldý alfabemiz harflerimiz tükendi…

Kýrýldý birer birer tutunduðum dallarým;
Dermaným dertlerini yatýrdý dizlerine;
Ne leylakta renk kaldý ne güldeki allarým;
Düþerken düþülmeyen meçhulün izlerine;
Dermaným dertlerini yatýrdý dizlerine…

Kime gitsem ayný son geçecek bunlar elbet;
Baktýðým fotoðraflar bu sen deðilsin diyor;
Aðýr tahrik nedeni sevdamýzda mühebbet;
Varsýn aþkýn önünde baþlar eðilsin diyor;
Baktýðým fotoðraflar bu sen deðilsin diyor…

Unutma seni bir tek þu gölgen terketmedi;
Haydi bir þarký söyle yarýnlarýn sevinsin;
Hangi yüzsüz yüz kere sana yemin etmedi;
Býrak sönsün ýþýklar býrak perdelen insin;
Haydi bir þarký söyle yarýnlarýn sevinsin…

Ali ALTINLI – 24.05.2018
Saat: 00:27

Sosyal Medyada Paylaşın: