mektup

hiç arzulamadýðýn bir bedenim,
zorla sahip olmalýsýn bana.
dinlediðin ninniler kadar saf deðilim.
bilmediðin bir evde,
hiç uyumadýðýn bir yataktayým.
tahmin edemeyeceðin düþlerleyim.

duvarlarýna yalnýzlýk astýðýn bir odadaysan
nefes alamazsýn.
tavanýndan meniler akan bir odadaysan
aþýk olamazsýn asla.
onlarýn tavanýndan ter damlar…

hiç arzulamadýðýn bir bedenim,
zorla sahip olmalýsýn bana.
birleþen basýnç alanlarý
fýrtýnalar koparmalý derimizin altýnda.
sel ýslaklýðýnda durulmalý dokunmalar.

ancak biz insanlar intihar ederiz.
ancak siz insanlar hafife alýrsýnýz sevgimi.
bakýþlarýna gözyaþý damlatma!
volkan kusmuðu sessizliðin acý veriyor.
sana doðru gelemiyorum, hiçleþtiðim yönsün…

ayýn kýskançlýðýyla izlemeliyim
kirpiklerinin döktüðü ýþýðý.
(billur kývamýnda katýþýksýz acý)
tenimin tenini nasýl yansýttýðýný,
saçlarýnda kötü niyetin yittiðini görmeliyim.

bir balta ol ve kes mahrem yalnýzlýðýmý.
iþte böyle yatýþýr el deðmemiþliði sensizliðin.
diðer yarýkürenin gecesi olmuþsun.
çaresizliðimde gitmesini bekliyorum güneþin.
bana döneceðin güzyüzlü baharda
hüzün doðurdum avurtlarýmdan.

hiç arzulamadýðýn bir bedenim
zorla sahip olmalýyým sana…
Sosyal Medyada Paylaşın: