Renklerin Dansı

Madem ki yol arkadaþlýðý yapar bana acýlarým.
Düþürürüm ben de saatleri ayýp kýlýklar da
Zaman, dipsiz bir kuydur
Ýp ince hikayeleri barýndýrýr heybesin de
Ses etmeyin sakýn
Misofonyayým ben
Kanatsýz bir kuþum, vurulmuþ.
uçurtmanýn hüznünü taþýrým
Yaðmurlar ýslatmaz beni gözyaþlarým kadar
Yüreðim hiç aðlamaz
Gözümün aðladýðý kadar aðlarým
Sýzým, bilenmiþ bir miskette ki renkler kadar renlikdir.

Ve biraz da siyahým ben
Geceyi taþýr kirpiklerim gölgesin de
Önce sever sonra eziyet ederim geceye
Karanlýk benim babamdýr
Beni besler ýþýksýz
Doðru ya bitkiler yetiþmez gecede
Kaktüsüm ben dikenleri acýtmayan.
Geceleri Sakýz çiðnerim kendimi delirtmek için
Dedim ya misofonyayým ben
Kendime eziyet eder
Sabaha küfrederim
Kuþlarý sevmem karanlýkta
Korkutur baykuþun gözleri beni.

Sen ise mavisin, boncuk mavisi,
Gökyüzü ve deniz mavisi senin devletindir.
Kuþlardan süslersin göðü
Güneþ senin yastýðýndýr
Renkler çocuklarýn
Seversin kuþlarý ve kedileri
en çok ta çocuklarý

Ah o çocuklar
ne diri umutlar taþýr gözlerin de
Bir gülümserler tanrýlar secde eder gülüþlerine
Sana þiirler yazýlýr
Bana küfürler edilir

Biliyor musun?
en çokta þairler talip olur devletine
Çünkü Devletin renkli
Devletin mavi
Devletin kuþ
Devletin çocuk

Benim devletim yok sevgilim
Babam kadar renksizdir gülüþlerim.

Emrah Aktaþ
Sosyal Medyada Paylaşın: