Ademkızı

Ademkýzý

Bu sözlerim yabana, üzerine alýnma!
O ki kendini bilir; ya ayþedir ya fatma.
Ünlü þair olursan tarih elbet ki yazar,
Boþ yere böbürlenip sallam sullam salýnma!

Diyeceðim odur ki, boþa uðraþýyoruz,
Boþ þeylere kapýlýp, boþuna taþýyoruz.
Coþan ýrmaklar bile deryada buluþurken,
Bizler bunca kaprisle apayrý yaþýyoruz.

Çarpsak, bölsek, çýkarsak ömrün hasabý belli;
Þunun þurasý ne ki, ya ondur ya da elli.
Yine de öleceksin, unutma ademkýzý!
Hadi olsun Nuh gibi þöyle dokuzyüzelli,

Kuru toprak canlanmýþ, gözü kulaðý olmuþ,
Kâlbe gurur girince bencil yalaðý olmuþ.
’Harikasýn’ da demek yetmez onun nefsine,
Kendi asla farketmez, yerin salaðý olmuþ.

Asrýn þiirlerini sayfasýnda satarmýþ;
Sýradan methileri hemen silip atarmýþ.
Ýki yýldýr yazarým, iki yýl daha yazsam,
Derler ki, benim þiir ona arþýn katarmýþ.


26.05.2018

Mehmet Semercio
Sosyal Medyada Paylaşın: