Ýçin için yanmaktayým, korlandý gül arzumaným;
Aðyar bilmez bu yangýný, gönlümü basar dumaným...
Ne dündeyim ne yarýnda, ne enlem ne de boylamda;
Ezel ebedin koynunda, andan artýktýr zamaným.
Erdim duygu çözgüsüne, nakýþýnýn düzgüsüne;
Gayrýlarýma yufka dost, kemter nefsime yamaným.
Lam-elifken söz baþýnda, mim okunduk göz yaþýnda,
Dalgamýz yârin kaþýnda, katreye sýðar ummaným.
Bilge caný yoklayalým, gizlimizi saklayalým,
Ýkilikte teklesek de, yoktur birliðe gümâným.