artýk ne sen sensin ne de ben benim belkide býrakmalýyýz o son dalý yapraklar gýbý savrulmalýyýz sonbaharda tomurcuða tutmuþ güller gibi açmalýyýz gelecek ilk baharda..
yanýbaþýmýza oturan yalnýzlýk ve umutsuzluk en köþelere çekýlmeli bizden yumruk kadar olan yüreklerimiz daha deli coþmalý...
adýmladýgýmýz her yolda yeni bir benlik bulmalý bedenlerimiz esýr kurþunlardan savunmalýyýz kendimizi arkasýna saklanmalýyýz bu delýk desýk sevdanýn..
veda kelimesý anýlmamalý dilimizde dün geçti bugüne bakmalýyýz siyaha çalmýþ dünlerimize bugün beyaz örtüler yamamalýyýz..
Sosyal Medyada Paylaşın:
Kasabanın Cadısı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.