Seni sevmeyi özledim Yüreðimde duruþunu Akreple yelkovanýn buluþtuðu yerde Aklýma vuruþunu Öyle dik öyle deli atýþlarýný kalbimin Tutuþtuðunda elllerimizin Gözlerimizin seviþmelerini... Tensel degil ruhsal yolculuklarýmý özledim Deðmeden el ele Sonra gülüþlerimiz vardý bizim Dik yamaçlarda salýnan Uçurumun kýyýsýndan Korksa da aþaðýya bakan Adýmlarýmýz ürkek heyecanlýydý Yolun yarýsýnda býrakmamacasýna Tutunmuþtuk düþlerimize..
Ýlk kim çekti tetiði Kim vurdu on ikiden Bu sevdanýn kalbini Kurþun kime saplandý Kim dönüp duran pervane Kim yanan mumdu?
Bilmeden geçirilen günlerimiz vardý bizim.. Sorgusuz sualsiz, Takýndýðýmýz görünmez kelepçelerimiz. Berrak bir suya akan Her vuran dalgada Yokuþ aþaðý yuvarlanan.. Kaçýþlarýmýz denkti birbirine Terazide eþitti küfelerimiz.. Ýç güdüsel el yordamýyla Düþmüþtük bu bilinmezliðe..
Ýlk kim dayandý bu sevdanýn kapýsýna Ýlk kimin sözleri Güne vurda damgasýný Ýlk kimdi çýkarýp prangasýný Koþan ardý sýra Ýlk kim büktü boynunu Gururu ve kibiri kim vurdu yere..
Düþünmeden sormadan Aldýrmadan ötesine berisine Attýk kendimizi bu eylemsizliðe Ertelediðimiz umutlarýmýz Gözlerimizde çað yangýný sevdalar Þimdi bizi bizden çýkarsak Elde ne var? ? Sosyal Medyada Paylaşın:
Kasabanın Cadısı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.