Topladým yüreðimde ne var ne yoksa. Kýþýmla baharýmla, Hüznümle sevincimle beraber Senli düþlerimi unutur muyum hiç. Onlar; Zaten aklýmýn en baþ köþesindeler.
Öyle çok birikmiþsin ki içime. Sen olmuþum ben baþtan ayaða. Sýðdýrýr mýsýn beni de yüreðine? Senli kalabalýðýmla.
Ahh þu geçmeyen zaman, Bitmeyen yol. Sana gelmenin heyecanýyla, Ruhumda nasýl da uçuþuyor kelebekler. Yüreðim pür telaþ içinde. Kalbimse durdu duracak. Çokça mutlu biraz ürkek biçimde.
Ve geldim iþte bir tanem. Çalýyor ellerim titreyerek kapýný. Kim o deme bana sevgilim.! Benim ben. Yüreðimdeki senle, Sana koþarak gelen.
Ya al seni benden,beni ver bana. Yada karýþalým ne olur birbirimize. Biz olalým yeniden...
Gülseren MORKAN 05/25/2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gülseren Morkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.