Garip bir pencerem var, göðebakan’
Gündüz mavisi, gece yýldýzý çýkan.
Ürperirim bazen, sanki akliman öte
Giderim her bir yere, kâh o camdan.
Uzak gittim, yakýn geldim, olmadý’
Bu hayal þehrinde, umudum kalmadý
Iþýðýný kaybetmiþ pencere gibiyim
Dünyanýn iþinden haberimde olmadý.
Þimdi eðrimler oluþuyor gözlerimde’
Sonra yok oluyor ansýzýn biryerlerde
Gök yüzüne yükselmiþ ruh gibiyim
Yükselmekte düþmekte var kaderde.
Gecelerden gündüzlere bir yol olmalý’
Hasretler ömrümüzde bir son bulmalý
Sustum, küstüm, sabrettim, yinede
Ben koþtukça herþey benden uzaklaþtý...