SEVDAN GİYOTİN
Gurbet saçlarýný uzattýkça
Yorgun rüzgarlar tarar bir yandan
Bir yandan zaman yanar
Dokunur geceye
Kýrgýnlýðý gökyüzünün
Maviye çalmaz sabahlar
Ne kadar kapatmaya çalýþsam
Gecenin çatlaklarýný
Sýzar üzerime ,üzerime hüzünler
Çocuk gülüþlerim donar dudaklarýmda
Uzar gider biteviye yalnýzlýklar
Sarar her koldan bedenimi
Þu yorgun yýllar
Hayallerimin tümseklerine yarasalar konar
Boz bulanýk bir dünya benliðimi sarar
Her yanlýþ ýslýk çaldýðýnda hayat
Umutlar ölür,
avuç,avuç dökülür sabahlarýma
suskunluðunu bozar bulutlar
aðýz dolusu küfürler savurur yaþlý kaldýrýmlar
Dumana bulanmýþ gecelerde
Stoklanýr yüreðimin dehlizlerine sensizliðim
Ne kadar teselli etse de beni
Eski mutlu yaþanmýþlýklar
Güle düþen ölüm
Çaresiz kanayan kalemim
Hava boþluðunda uçuþan mürekkebim
Anlar beni bir o kadar
Çiçeklenen eski yollarda
Donuk bakýþlarýnla
Teselliler yaðdýrsan da
Soðumuþsa yüreðin sevdana
Çöl ateþi neye yarar
Hangi sözcüðü dillendirsem dilim yanar
Kapatýr panjurlarýný gökyüzü
Aralardan isyanlar sýzar
Gün batýmý kendi kýzýllýðýnda kanarken
Kapatýr kuytularýný geceler
Bir bakmýþsýn ki yaþam sönmüþ
Ömür bitmiþ
Huzur serilmiþ çarþaf gibi
Yeni açýlan bu sonuncu yolda
Yaþam sensiz
Sevdan giyotin
HÜLYA ÇELÝK
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.