SENİ BEKLERKEN

Seni beklerken,
Yorgun güneþ ufuklarda kaybolmuþ,
Çoban yýldýzý ahkam kesiyordu,
Ve de tepeden bakýyordu dünyaya.
Kuþlarsa çoktan çekilmiþti yuvalarýna.
Elleri poþetli babalar da dönmüþlerdi evlerine.
Çocuklar kapýlarda karþýlamýþlardý özledikleri babalarýný
Evlerden hep yemek kokularý geliyordu.

Bir sen gelmiyordun
Sadece sen

Hayýr, hayýr!
Yanýmdaydýn, yanýbaþýmdaydýn, iþte.
Gözlerin gözlerimi görüyordu,
Sesin karýþýyordu sesime.
Sýcaklýðýný hissediyordum yüreðimde
Tam dokunacakken,
Kayýp gidiyordun bir yýldýz gibi sessizce.

Camlara çýkýyordum, sonra balkonlara,
Ha geldin, ha geleceksin diye,
Yaðmur kokulu rüzgar esiyordu,
Ve de sen kokulu,
Yaðmur geliyordu, sen gelmiyordun…

Balkonlara çýkýyordum,
Bakýyordum,
Gözlerinde havai fiþekler sönüyordu,
Rüzgar esiyordu,
Yaðmur kokulu, bir de sen kokulu rüzgar

Balkonlara çýkýyordum, görüyordum
Çakmak çakmak uçaklar geçiyordu,
Yýldýzlar kayýyordu gözlerinde,
Toprak yaðmuruna kavuþuyordu,
Geliyordun biliyordum, kokundan anlýyordum

23 Mayýs 2008, Simav
Yunus ÇETKÝN

Sosyal Medyada Paylaşın: