Seni,.
Kalplerine ruhumu gizlediðim
Kelimelerle anlatacaðým sana.
Kanýma karýþan bir aþkla
Ve aþkla yaþayan bir ölümle
Konuþacaðým...
Seni sana anlatacaðým
Varlýðýný ve yokluðunu,
Özlemin sonsuzluðunu,
Ve düþündüðümde seni
Dört boyutun birden nasýl yok olduðunu.
Seng-i siyahý düþün
Bütün çýðlýklarýn þahidi zamaný
Zamanýn izafiyetini,
Uzak ve ýssýz gecelere göz kýrpan yýldýzlarý
Ve insaný düþün
Ýnsanýn kâinatýn kalbi olduðunu
Ve o kalbin
Senin avuçlarýnda attýðýný düþün.
O zaman anlarsýn
Önce daðlara..dað çiçeklerine
Çatýk kaþlý kayalýklara
Ve dörtnala koþuþturan
Vahþi kýsraklara deðen
Bu deli rüzgârlarýn
Beni neden
Senin iklimine tutsak bir aðaç gibi
Þimalden garba
Cenuptan da þarka sevkettiðini.
Gözlerinin... Gecenin koynuna saklanan
Eski mezarlar gibi
Korkutan güzelliðini..
Ve benim senin sesinde neden seni deðilde
Kayýp bir âlemi dinlediðimi...
Uçurumlara bak sonra
Sudaki aksine
Gecenin mavisine
Ve sonra kapat gözlerini.
Önce gözlerimi göreceksin
Sonra gözlerini...
Ve kalbinde akkor gibi
Ateþe düþen ateþi hissedeceksin.
Sonra unut beni
Unutulmuþ bir mezar gibi unut
Ben zaten gelmeni hiç istemeden çaðýrdým seni
Sevmekten korkarak
Ve ne varsa seni sen yapan
Ve ne varsa
Beni sende mahsur býrakan
Hepsine kýzarak sevdim.
Seni sana anlatacaðým,
Kelimelerimin gücü tükenene kadar
Aþkýn lisanýyla konuþacaðým.
Bir umudum olduðu için deðil
Ellerinin kalbime dokunmasýný, sevdiðim için
Yokluðundan üþüyen kalbimi
Gözyaþýmla ýsýtmak için
Acýtsa da sesimi son nefesime dek
Seni yokluðuna haykýracaðým.
Anladým, kendi içinde yaþarmýþ insan
Uçurumlar elinde büyürmüþ
Ellerinde dürülürmüþ zaman
Kalp kâinatýn aynasýymýþ.
Ve parçalandýðýnda kalbim
Ýçimi acýtan
Senin aksettiðin o aynalarýn cam kýrýklarýymýþ.
Þimdi gidiyorum, Senin dünyanda
Bir hiç olmaya mahkûm olan
Bu soyut bedeni terk ediyorum.
Ben masallarda olacaðým
Bundan sonra
Umudun hiç bitmediði yerde, Kaf daðýnýn ardýnda.
Harut la Marut un ilmini bilseydim, seni sana deðil
Kendime anlatmayý baþarabilseydim
Ebedi yerle yeksan olsa da suretim
Bu mücerred aþkýn
Bana bahþettiði acýlarý
Bir an olsun terk etmezdim.
Ama senin için
Ve hiç bir zaman benim olamayan
Bu bedenden mücerred gölge için
Gitmeye mecburum.
Ve seni kalbimde
Yani kýyametin tam orta yerinde
Bir ömür boyunca mahþerde
Ve hep aynalarýmýn sýrrý içinde
Yaþamaya mahkûmum
Hoþçakal....hoþçakal efsunum..