YURDUM

vataným
Anýtlarla Anýlarla doludur. Anadolu’m.
Efes harabeleri, Pamuk kale duraðým.
Doða haykýrýyor ben harikayým.
Kraterlerin büyüsüne kapýldým.
Dokunmayýn burada asýrlarca uyuyayým…
Yolum düþtü Aspendos tapýnaðýna
Ak denizin incisi caným Antakya.
Anamur Mabet oldu. Atama.
Her zaman olmasa da arada bir uðrarým.
Zamana meydan okur. Kalelerim, surlarým.
Anadolu’m her köþende ben varým.
Atalarýmýz dünden yarýnýmýza Çerað tuttular.
Kaç asýrdýr yolumuzu aydýnlattýlar.
Yazarým, þairim, ozaným.
Seninle düþündüm seninle yazarým.
Düþtüm kaldýrdýn. Birlikte koþtum.
Aðladým. Tesellim oldun. Gülmelerimde sen vardýn.
Seninle þekillendi. Mizacým, Mizahým, duygularým.
Kaderim hep seninle. Defalarca beni baþtan yarattýn.
Ýnancým sendendir. Gücüm sendendir.
Nurumu kudretten aldým. Seninle parladým.
Ruhum seninle dinginleþti. Sende yaþadým.
Söyledikçe büyüttüðüm. Geliþtirdiðim.
Düþündükçe enginleþtirdiðim. Hazinem.
Kulaklarým senin naðmelerinle dolu.
Senin bestelerin hep dinlediklerim.
Keþfedilecek tutkum. Semalara açýlan ufkum.
Odun taþýsam dergâhýna yýllarca. Eþiðinde uyusam.
Ýhtiþamýn büyülüyor. An be an.
Ecdadýmdan kalan eþsiz armaðan…
Nursel Yeþilyurt



Sosyal Medyada Paylaşın: