Benim þu bahtsýz baþým belalara müptela. Sahip çýkmayanlarý burukça anýyorum. Ben kaçtýkça geliyor, bela üstüne bela. Seyrediyor el alem, çaresiz yanýyorum.
Deva olur sanmýþtým, görünmedi gözüme. Çok yalnýzým dedim de, inanmadý sözüme. Gözyaþýmý gizledim, süzülmedi yüzüme. Bir yaralý yüreðim, çarptýkça kanýyorum.
Hayat yükü bindikçe, gece gündüz çalýþtým. Yaðmurdan kaçar iken, doluya da alýþtým. Sürüklendim yerlerde, çamurlara karýþtým. Çileyle hemhal oldum, görmeden tanýyorum.
Herkese pay edildi, bana geldi atlandý. Ne tatlý bir aþ yedim, ne de aðzým tatlandý. Dost okuyla vuruldum, acým beþe katlandý. Kana boyandý sinem, gömleðim banýyorum.
Ayakta uyutmuþlar, hülyalara dalmýþým. Herkese güvenmiþim, sonra yalnýz kalmýþým. Öyle piþmaným þimdi, çok fena yanýlmýþým. Yüzüme her güleni gerçek dost sanýyorum.
Sabri Koca
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sabri Koca Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.