DAVACIYIM BEN*
Birbirimizden uzak kaldýðýmýz güne davacýyým ben,
Þafak söküþünün giydirdiði hüzne kýzgýným ben,
Zamanýn kahreden sessizliðine dargýným ben,
Âh, hâin ellerin puslu yollarýnda vurulmuþum ben.
Bana mutluluðun renginden, artýk bahsetmeyin,
Ýnsanlýðýn kirli mayalý suyundan, hiç içmeyin,
Ýçimizi derinden saran yaralarla, asla yýkýlmayýn,
Kaný bozuk insanlarý yurduna alanlara, kýrgýným ben.
Bu büyük sitemler, acemi yüreklerin ruhuna gelsin,
Yeþeren ümitsizliklerle, bedenlere gün aymasýn,
Geceler, kara topraklarla, üstümüze ölümü serpsin,
Ýçimizi yakan huzursuzluklarla, mutsuzum ben.
Mehmet Öksüz / Eflatuni Mýsralar
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.