GÜNEŞ VE ANA
GÜNEÞ VE ANA
Bende güneþle birlikte batýp sabah çýksam,
Dolsam, gece beklenmedik iyiliklerle,
Açsam, açýlmadýk kapýlarý,
Dindirsem sýzlayan yürekleri,
Herkesi kendimiz gibi deðil,
Kendimizi herkesin yerine koyarak
Sevsek…
Ne söylerse söylesin,
Tavþan gibi bakmalýyýz,
Sessiz derin ve ürkek!
Hiçbir duygu aþk kadar güzel olamaz.
Hiçbir þey toprak kadar nefis kokamaz…
Ne çok aðlamýþ,
Ne çok gülmüþümdür.
Ama hiç biri,
Bir ananýn sýcak nefesi kadar etmez.
Çünkü onun yüreðinde,
Geceleyin mavi güller açar!
Çünkü o güneþle birlikte batýp,
Sabah beklenmedik iyiliklerle doðar.
Iþýðý kapanan kapýlara anahtar,
Sýzlayan yüreklere mehlem,
Sessiz çýðlýklara umut olur.
Çünkü o anadýr.
O kadýndýr.
Çünkü onum yüreðine her gece,
Güneþle birlikte
Sevgi dolar…
Yusuf Yýlmaz
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.