Bir kahve içmiþ gibiydik kýrk yýl içinde, Bitmezdi muhabbetler peþine dize dize. Bir çay etmezdi ama hatýrýna deðerdi, Fal bakmaya deðil belli, gitmesin yeterdi.
Belkide yazýlan þiirler hiçeydi, Ondan ya kelimeler hiçliðe gelirdi. Kimileri saatlerce yazýlan þiirlerde , Belki aylar, belki de yýllarýný verdi.
Unutamadýðým bütün þiirler mi? Hep, yarým kalanlar oldu. Ben unutulmak istemedimde mi? Þiirlerim yarým kalanlarla doldu. Piyon
Sosyal Medyada Paylaşın:
Ahmet Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.