sen gittin ya yokluðunda ben adýný koyamadýðým anlamsýz duygularýn esiri oldum fikrimde kurum baðlayan belirsizlik gün geçtikçe artan oranlý çoðalýyordu ve bir kurt gibi içimi kemirip duruyordu
ve ben eksileceðim derken farkýnda olmadan hep sana çoðalýyordum
dahasý bende güneþ seninle doðuyor akþam seninle kararýyordu anla iþte soluðum sadece sana çýkýyor þah damarýmda nabzým sen oluyordu
ve ben eksileceðim derken farkýnda olmadan hep sana çoðalýyordum
adýn geceye düþmeye görsün o kocaman odam daralýyor tavan üstüme abanýyordu uykuyla savaþa hazýrlanan kirpiklerimde saðanak saðanak yaðan iyot kokulu katreler bile sen diyordu
ve ben gözpýnarlarým kuruyacak öyle ki eksileceðim derken farkýnda olmadan hep sana çoðalýyordum
düþün ki yokluðunda bile çoðalan ben belki farkýnda olmadan varlýðýnda sen olurdum
Efkan ÖTGÜN Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüma Efkan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.