Ezamda , cefam da yalan oldu Soðuk odalarda, Yalnýzlýðýma bekçilik ederken, Tükettiðim nefes kadar, Ezberlemiþtim sancýsýný yokluðunun. Tüm sebeplerim avare dolaþýrken , Bilemedim, Koynumda düþlerin kolyesini taþýmýþým, Onurla ,gururla… Düþtüm ,her bir tanesi, Bir tarafa savruldu düþlerimin. Dönüp baktýðýmda geriye, Kýrýlan bir kolyenin, Son düþ tanesisin artýk, Alnýmda hep bir leke var Hep bir utanç… Olmayacak duaya ettiðim aminlerin, Suçlusuyum artýk.
Nehir 133333 Sosyal Medyada Paylaşın:
nehir şermin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.