aklım kaldı!

ellerimi son kullandýðým yerinde kaldý aklým
ben þimdi coþkularýmýn kýrmýzý rüzgarlarýna atlayarak geçiyorum
o
sonsuz uçurumlarýn kýyamete açýlan aðýzlarýnda gülüm
geçi(ri)yorum hiçbir sýnýr tanýmadan
ve
senin karlý kanatlarýnda siklemeden yasaklarýný tanrýlarýn
þiirin kýrbacýný þaklatarak geçiyorum teninden doludizgin
ikiz tepelerinden, beyaz fýrtýnalar toplayarak çýrýlçýplak güzelim.


Sosyal Medyada Paylaşın: