Çok Korkuyorum

Ecele faydasý yok korkunun derler ,
Yoktur belki ama , korku insaný diriltebilir
Yüzleþmekten korktukça onlarla ,
En ücradaki birikmiþleriniz sizi bitirebilir .
Evet cesur ve güçlü olmak kulaða pekâlâ gelebilir,
Hatta adam dediðin, korkusuz olmalý denir ,
Lakin kime cesur olmalý , kime sus pus kalmalý ?
Bu ayrýmý pek anlamýyoruz gibi.
Korkar insan, acizdir bir yere kadar direnebilir,
Bazen kendinden bile korkar yüzleþemez ,
Anlatýr durur ama yalnýz kalýnca içi içini yer,
Böyledir bu , hep ayný þey gelir geçer.
Geceleri bitmez bazýlarýnýn , sabaha kavuþmak ister,
Kimi sabah olmasýn diye dua eder,
Kimi sýðmaz dünyaya , kendini kendine hapseder,
Kim olursa olsun herkes kendini dinlemekten bile korkar bazen,
Ah insanoðlu gerçeklerden hep kaçmak ister.
Yaðmur düþse kentime korkarým ben,
Islanmaktan deðil, topraða kavuþmaktan,
Aslýnda ona kavuþmaktan da deðil,
Hazýrlanamadan beni aniden buradan koparmasýndan.
Evet biliyorum, dedim ya faydasý yok bazen korkunun ecele,
Ama korkmadan da piþilmez ki bu alemde.
Her gece baþýmý yastýða koyunca korkarým mesela,
Uyanýrsan küçük ölüm diyor Rabbim,
Ya uyanamazsam ?
Ya baþka alemlerde açarsam gözlerimi ?
Ya planladýðým gibi olmazsa sabahlarým?
Ya alarmým uyandýramazsa beni her sabah olduðu gibi ?
Hayýr hayýr bunlar deðil korkularým ,
Sonrasý , daha sonrasý...
Ebediyetimin imzalanacaðý an,
Defterin elime tutuþturulacaðý,
En ince detaylarla karþýlaþtýðým an,
O düþününce bile kanýmýn donduðu an,
Evet korkuyorum kabul ediyorum,
Boþ ve geçici dünyaya veda etmekten deðil,
Yanlýþlarýmýn bedelini çekmekten korkuyorum,
Boynu bükük kalmaktan, unutulanlardan olmaktan,
Peygamberimi görememekten,
Ben geldim Resülum , ben seni görmeden sevdim diyememekten,
Ah o cennete girersem deyip kurduðum hayaller...
Evet onlarý kaybetmekten,
Ýnþallah dediðim þeylerden ayrý düþmekten,
Rüyalarýmdan vazgeçmekten,
Korkuyorum iþte ,
Hýçkýra hýçkýra aðlayacak gibi,
Küçücük bir çocuk gibi,
Korkuyorum
Çok korkuyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: