ANNELER GÜNÜ Yusuf Yýlmaz Ha ana ,ha toprak ana. Ana,toprakla bu kadar uðraþ masana! Gözünü rengi kýzýllaþtý. Yerden bir avuç toprak aldý, Sýktý avuçlarýnda. Oðul oðul! Etrafýna bir bakar mýsýn! Bu tohum, Düþünce topraða , Çatlar. Filiz olur. Rüzgar, Ninniler söyler ona. Güneþ okþar, Yaðmur emzirir. Gece ,örter üzerini. Bana seni hatýrlatýr. Bende seni böyle büyüttüm. Þimdi anladýn mý neden toprakla uðraþtýðýmý .
Çanakkale de Sakarya da binlerce þehit verdik Toprak ana aðlamasýn ,üzülmesin diye. Sular nerede akacak? Evler nereye kurulacak? Toprak olmasa ne yeriz ne içeriz? Toprak olmazsa nereye gideriz? Toprak bizim canýmýz ,kanýmýz. Toprak bizim anamýz.
Ha ana, ha toprak ana. Sarýl ona. Bugün anneler günü, Öp onu doya doya.
Sosyal Medyada Paylaşın:
yusuf yılmaz Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.