Gözüm ruhum derin derin Çok uzaklara dalmýþ Ben bende deðilim Sadece bedenim Olduðu yerde kalmýþ Geçmiþ ne yürek sancýsýymýþ Yýllar geçti geçmek bilmemiþ
Savrulur dururum O karanlýk kuytu köþelerinde Beni durmadan içine çeker Çarpar durur benliðimi Tutunacak yaný olmayan duvarlarýna Kýsar yükselen çýðlýklarýmýn sesini Baþ baþa býrakýr tam yalnýzlýðýn ortasýnda
Üzgünlük ifadesi yansýr yüzüme Beyazým döner siyaha Geniþ dünya o anda Dönüþür bana bir alana Sýðamaz olurum olduðum yere Birde efkarýn rüzgarý Eser üstüme üstüme Nefessiz kalýr ciðerlerim
Yorulur ayaklarým mecalsiz kalýr Kaçar gözlerimin feri Olduðum yerde kalý veririm Bir adým atamaz olurum öteye Islanýrým üstüme çöken Karanlýðýn soðuk yaðmurlarýnda Saatler ilerlemek gibi gözükür Þafak sökmez gecikir
Sosyal Medyada Paylaşın:
ÖNDER34 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.