Ben gördüðünüz kadar deðilim
Ne iyiyim
Ne kötüyüm
Anlamsýz
Ve ýssýz bir yerdeyim
Üþüyorum
Üþümem havanýn soðukluðundan deðil
Sevgisizlikten
Üþüyorum
Ve siz
Kalabalýklarda yaþýyorum sanýyorsunuz
Bir yanýmda güzelim bahar
Diðer yanýmda her þey var diye
Düþünüyorsunuz
Doðru
Her þey var bende
Ýçimde beni yiyip bitiren
Gün gün öldüren acýlarým var
Konuþuyorum
Ama anlatamýyorum
Susuyorum
Anlamýyorsunuz
Çünkü siz gördüðünüz kadar bilip
Sustuðum kadar yargýlýyorsunuz beni
Oysa bende sizin gibi
Her hangi biriyim
Dokunsanýz yüreðime
Oturur çocuklar gibi aðlarým
Hemde kimsenin
susturamayacaðý kadar aðlarým
Sonra
Gözyaþlarýmla boðarým hayallerimi
Umutlarýmý hiç sonu gelmeyecek
Bir yolculuða çýkartýrým
Vazgeçmeyeceðimi sandýðýnýz her þeyi
Bir kibrit çöpüyle yakar
Sonra ayný kibrit parçasýyla
Kendimi öldürecek kadar deliyim BEN
Ve þimdi dönüp sorsam size
Ne anladýnýz söylediklerimden diye
Donup kalýrsýnýz öylece
Ýþte bu yüzden gülüyorum size
Düþüncelerinize
Halinize bu yüzden gülüyorum
Çünkü
Ben gördüðünüz kadar biri deðilim
...
Mehmet Aküzüm