Sen gittin Ve gidiþinden bana kalan Her gece aðlayan Bir çocuk var içimde Ne yapsam Onu susturamýyorum
Þarkýlar söylüyorum uyusun Uyusunda Acýlarý unutsun diye Masallar anlatýyorum Acý geçmiþini hatýrlamasýn diye Ama olmuyor iþte Ne yapsam Onu avutamýyorum
Çünkü Bir çocuðu öksüz býraktýn sen Daha büyümeden Acýlarýn ortasýnda býraktýn sözlerinle Býraktýn Ve gittin
Verdiðin sözleri Dilindeki silahla vurarak Sevdamýn ayaðýna prangalar baðlayarak Beni her gün bir çocuðun Sessiz çýðlýðýnda yaþamaya mahkum edip Gittin
Þimdi Ne yapacaðýmý bilmeden Yürüyorum gölgelerin içinden Bilmediðim þehirlere gidip Gördüðüm herkese seni soruyorum Ama hiç kimse Seni tanýmýyor
Çünkü Seni sen yapan Güzelliðin deðildi Þanýn þöhretin deðildi Seni sen yapan Benim kalbimdeki sevgiydi ... Seslendirmede bana eþlik eden Sevgili Songüle çok teþekkür ederim Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.