Y Ü Z Ü N Cevabýný arayan Sorulardaki hüzün; Y ü z ü n…
Sükût daðýnýn zirvesinde O bakýþ; Bitirilmemiþ dün gibi, Dünün acýsý bu gün gibi. Hüzünde hayat bulmuþ Bir esrarlý güzellik; Karda açmýþ nergis gibi, Daðýlmaya hazýr sis gibi. Y ü z ü n…
O bakýþ; Baharýna meftun kýþ, Karýncanýn týrmandýðý yokuþ. Ferhat’ýn daðý/Þirin’in duvaðý, Mecnun’un çölü/Leyla’nýn dili. Muamma bir giz gibi, Kýyýsýna dargýn deniz gibi. Y ü z ü n…
O bakýþ; Duadaki yakarýþ. Ýlmek ilmek örülmüþ, Esrarengiz nakýþ. Þafaðýný bekleyen gün gibi, Hasrete sürgün gibi…
Ah o bakýþ; Ýlkteki son/Sondaki ilk Bir gizemli güzellik. Ýskelesini arayan sandal gibi, Çiçek açmayý özleyen dal gibi…
Kalbe ziyan bin hüzün, Ah o “Gül” Y ü z ü n…
10.05.2018/Ýzmir Ýrfan Özcan
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfan Özcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.