/Öncesi biz hükmünde “Tevekkeltü Taalallah” Sonrasý…/
I
Kim öðretti sana böylesine gitmeyi Var olmanýn þartý mýydý yok olmak Dudaklarýna göç naðmeleri düþtüðünden beridir Bütün sokak lambalarý kýrmýzý
Baktýðým her ayna yüzümde parçalanýyor Yýrtýk büyük, yama küçük Kesret içinde kýtlýk bu Renksiz, ahenksiz Ne bir adým ileri, ne bir milim geri Çoðalýrken azalmak bu Cendere bu…
II
Nasýl da hýzla döndü feleðin çarký Yolsuzdu yordamsýzdý Araf Bu yüzden çabuk tükendi dünya ile ukba arasý “Hiç” dedi cennet Yokluk varlýðý aldý…
Senden geriye nâr Benden geriye pervanenin külleri kaldý Senin sýcaklýðýn ki; beyza olsa yanardý Ne kalýrsa bir yangýndan geriye Ýþte bende o kaldý…
Ýrfan ÖZCAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
İrfan Özcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.