Bıraktıkların...

Bir siyah hüzün býraktýn bana,
Dolmasý imkansýz bir büyük boþluk.
Astým ruhumu daraðacýna
Þimdi kahpe vakitler kuþluk.

Ellerin oluyorum gömülüp topraklara,
Avuçlarýmda solucanlar can çekiþiyor.
Öksüz çocuklar doðuruyorum her gün,
Koparýp tenimden feryatlarýný,
Gömüyorum geçmiþin mezarlýðýna..
Saðýr yaralarým yýrtýyor çýðlýklarýmý,
Ben acýdýkça çoðalýyorsun
Ýçimde sen ormanlarca.
Her aðaç; ruhumu yýrta yýrta
salýyor dalllarýný içime.

Saçlarýn oluyorum sürünüp rüzgarlara,
Serçeler, martýlar, kýrlangýçlar ölüyor.
Gecesiz uykular bölüyorum her gün,
Koparýp göðümden tüm yýldýzlarý,
Ödüyorum Kabuslara borcunu.
Kör kuytularým topluyor ahlarýmý,
Ben kanadýkça çoðalýyorsun,
Terimde sen yaðmurlarca.
Her damla; ruhuma vura vura,
Seriyor damlalarýný iliklerime.

Gözlerin oluyorum boðulup okyanuslara,
Bütün balýklar kýyýlara vuruyor.
Küreksiz kayýklar çekiyorum her gün,
Sýyýrýp kirpiklerimden göz yaþlarýmý,
Islýyorum kuruyup, çatlayan yanlarýmý.
Saplýyorum ýþýltýlý býçaklarý baðrýma.
Ben battýkça çoðalýyorsun,
Serimde sen dalgalarca.
Her dalga; ruhuma çarpa çarpa,
Vuruyor bedenimi taþlara.

Bir siyah hüzün býraktýn bana,
Devrilen daðlara daðýldý taylar.
Yelelerine düþürdüðün karlarla;
Zemheri þimdi geçtiðim bütün aylar.





Sosyal Medyada Paylaşın: