Gece oniki olunca

Gece oniki olunca
Hüzün yüklü vagonlar
Bana doðru yola çýkar
Kilo metreler ötesinde
Duyarým ayak seslerini
Demir raylarýn sesinde

Sýzarlar kapýnýn anahtar
Deliðinin içinde odaya
Kanar kabuk tutmuþ yaralar
Kovsanda gitmez geçmiþ
Hep hatýrlatýr kendini
Kendine yer bulur mýsralarda

Bir elimde kalem
Diðerinde demli çay
Arada bir dal sigara
Bazen yorulur þiir yazan ellerim
Yazmaya verir ara
Böyle varýrým sabaha

Ýçimde sakladýklarýmý
Ömür yetmez yazmaya
Beyaz düþlerim dönmüþ siyaha
Hiç yeþile dönmedi
Bu gönlümdeki manzara
Arkadaþým yaðmur yüklü bulutlara


Sosyal Medyada Paylaşın: