Bu bahar Emirgân’da lâleleri saz gördüm, Genç kýzlarý tenhada, hallerinde naz gördüm. Karaçarþaf çoðalmýþ, kadýný yok içinde, Saymadým kaç kuðu var, gerisini kaz gördüm.
Mevsimler þaþtý bu yýl, güneþ açýp, batýyor, Zamansýz yaðan bulut, baharý ýslatýyor. Yalnýz insanlar deðil; çiçekler,kuþlar mahzun, Tabiat çalýmýný belki böyle atýyor.
Beyoðlu laf-ý güzâf, Beylerbeyi bir el mi? Her kesimde bir zaaf; gerçek deðil, hayal mi? Deðil tek ekonomi; büyük toplum batakta, Nedir bu fýrtýnalar; kasýrga, karayel mi?
Kavgalardan, küfürden; bîzâr oldu bu Millet, Biz sustuk dinliyoruz, anlayýn kimde illet. Paylaþmanýn hazzýný artýk bahardan alýn, Sevgi baþtan baþlasýn, ayakta kalsýn zillet...
09.04.2018 Fatih-ÝST.
Enver Özçaðlayan Sosyal Medyada Paylaşın:
Aksakal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.