Ýçim ürperiyor Düþünmek, Sevmenin zulmünü görüyorum. Sevmek tedirginliði,korkuyu tetikliyor; Korkmak kendinden korkmak vakti, Acýdan ölmek ölmemenin ilk hali, Hali hallicesinde göçmesi. Kalplerin kalplerinden, Göçüyorum. Sonuklaþýyor: Ten candan gitmeye yakýn, Can tene çok uzak bir baharýn, Sen iklimine saklamýþ baharý, En güzel baharda sen kokmayý, Özletiyor insan sevmenin korkusunda….
Sosyal Medyada Paylaşın:
Faruk Kır Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.