Etrafımda çizdiklerim

umutlarýmý alýp giderken sen
siyah duvarýn altýnda
ben çaresiz boyun eðdim

kývrýmlý yollarda çýlgýna döndüm
aðlayýp sýzlarken
þehir bana, ben þehire küstüm

hangi yana baksam
yalnýz zamana yolculuk yapýp
kendimden bile uzak kaldým

yýllar, aylar, saatler ilerlerken
piþmanlýklarýmý yargýladým
nice hayallerimi topraða gömdüm

þimdilerde topraðýn üzerinde hüzünlerim
yüreðimdeki yara kanamakta
kaðýtla kalemle dertleþmekte

ya kirpiklerimde dökülenler?
içimdeki cümleler dizelerinde
yaðmur gibi yaðmakta

06.05.2018 23:16


Sosyal Medyada Paylaşın: