bu sabah uyandýðým rüyayla sarsýldým baþlangýçta zorlu bir yokuþtu daðlýk, tepelik en yükseklerde býkmadan aradým sonra sokaða koþtum
eskilerden kaybetmiþliðin bir yaþantýsý avlularda eþyalar taþýnýyordu bir sürü perdeler indi umut ýþýðý kalmamýþtý ne bilirdim ki tüm yollarýn kapanacaðýný?
önce sormak istedim evlerin hangisinde olduðunu göremedim boðuk bir sesle ordakilere sordum adý konulmamýþ herhangi bir yere gidiyor dediler aldýðým cevaba yýkýldým
dilim tutuldu gözümden yaþlar döküldü içimden bir parça koptu özlemle beklerken dokunamadým kýsmetime
gideceðini duyunca eðildim yere oturdum kalkacak dermaným yoktu cümleler boðazýmda düðüm düðüm oldu çýðlýk çýðlýða sustum
19.04.2018
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nursel çil Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.