Gelseydin gitmezdim... Tüm varlýðýmý alsan da, Böyle tükenmezdim. Sevseydin saçýma aklar düþmez, Gönlüm bu hayata küsmezdi. Ömrümden ömür gitmez, Bu aþk baþlamadan bitmezdi. Ama ne geldin ne de sevdin. Aksine; Yaklaþtýkça uzaklaþtýn. Ardýna düþtükçe kaçtýn. Ah sevgili ah, Bak baþýmýza ne iþler açtýn. Böyle miydi bizim ahtýmýz. Nerede kaldý aþka olan saygýmýz. Güya derdin ki; Ýnsan sevgisi kadardýr. Güya derdin ki; Aþk güzel insanlarda vardýr. Korkma derdin hani, Seversen sevdiðin sana bir ömür yardýr. Hani her aþk yaþanmaya deðerdi. Öyle ise bu aþka nazar mý deðdi. Ne oldu ki varlýk varken, Yokluðu seçtin. Ne oldu ki mücadele etmek yerine, Kadere boyun eðdin. Koþup yetiþmek varken, Her þey için geç kaldýk dedin. Gelseydin gitmezdim. Lakin ne geldin, Ne de gelmeme izin verdin. Anlamadým ki, Neydi benimle derdin. Anlamadým ki, Ne diye yýllarca kapýnda beklettin. Hem aþkýmý hem de beni, Hem eskittin, hem eksilttin. Sonra da terk edip gittin.
Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın:
celal bahar Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.