GEL

Gel...
Varlýðýnla deðil darlýðýnla gel.
Saðlýðýnla deðil hastalýðýnla gel.
Gülün kalsýn,
Sen bana dikeninle gel.
Gülüþün kalsýn,
Hüznünle, kederinle gel.
***
Malýndan mülkünden bana ne,
Ben senin yokluðuna talibim.
Sen varsan geriye kalan ne varsa,
Ben zaten hepsine sahibim.
***
Öyle bir gel ki;
Ölüm bizi ayýrana kadar deðil,
Ölüm bizden ayrýlana kadar gel.
Öyle bir gel ki;
Gönül vuslata doyana kadar deðil,
Gönüle vuslat dolana kadar gel.
Ateþ soðuyana su buhar olana,
Dünya son bulana kadar gel.
***
Bir davet baþka da nasýl yapýlýr.
Kor olmuþsa bir yürek,
Daha fazla ne diye yakýlýr.
Ey canlar caný,
Ey gönlümün eksik yaný.
Sen deðil misin bu gönlün olmayaný,
Sen deðil misin yeri asla dolmayaný.
O halde gel,
Kalma artýk oralarda,
Kül olsam,
Dört bir yana savrulsam,
Bundan sana ne fayda.
Sen gel ki;
Senden sonra gidenlerim de gelsin.
Sen gel ki;
Benden eksilenlerim de gelsin.

Celal BAHAR
Sosyal Medyada Paylaşın: