Ýçinizde büyüttüðünüz bir kent ve bir sevda,
gün gelir;
birinin izi diðerinin sýzýsý kalýr silemediðiniz.
Dilinizin ucuna kadar gelir de,
bir türlü hoþça kal diyemediðiniz.
Oysa bir zamanlar,
mavi bir gökyüzünün altýnda,
yalnýzlýðýn yasak olduðu bir kentti,
içimizde yaþadýðýmýz zamanlar.
Þimdi,
içimden taþýp dökülen bir yalnýzlýk.
Kalaný,
sana da yeter bana da.
Yýllarca gülüþünün gamzesinde karanfiller çiçeklenmiþ geçmiþim,
yanmýþlýðým,
ve aldanmýþlýðým.
Senin gökyüzünün altýnda,
senin topraklarýnda,
senin yaðmurlarýnla sýrýlsýklam ýslanmak.
Yüreðinin parmaklýklarý arkasýnda sende tutsak olmak.
Seviyorum bu esareti sevgili.
Hasretim böylesi bir özgürlüðe,
hasretim.
Ýzmir sen bir sevgili, sen sevgili sen Ýzmir"sin.
Gözlerimde sen, sabrýmda sen,
bitmez tükenmez sevdan.
Yüreðim dayan,
yan artýk gönlümün þemi yan.
Çýnar GÖLE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.