Yokluk heybesini vurdum sýrtýma.
Dikkat et silinir, izin bilesin.
Bilmezmisin elin, dili fýrtýna.
Sözlere pul olur, gizin bilesin.
Bazen deli eden, gezen baþýmda.
Bazen akýntýyla yüzen düþümde.
Üç vakit önüme gelen aþýmda.
Karþýma dikilir, yüzün bilesin.
Bülbüle han olmuþ, gonca güllerin.
Açýlmýþ susmuyor kurak dillerin.
Tükenmiþ kalmamýþ, yüzde allarýn.
Eðriye açýlýr, düzün bilesin.
Gözün terazisi doðruyu tartmaz.
Karýþtýrýr aklý eksilir artmaz
Dilden dökülenler gerçeði örtmez.
Çalmaz olur daha sazýn bilesin.
Vazgeç Birisi’nden ona uyma ha.
Sözü yalan, dolan. Kanýp duyma ha.
Sakýn ola beni elden sayma ha.
Kimseler çekemez, nazýn bilesin.
zekeriya duman
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.