Sensizliði karanlýða çizdim Kanlý bir gül ile Gittiðin yolda bekledim umut ile Aþk ile Her gece yüreðimden bir nehir aktý sen diye Ama sen Gelmedin cennet bildiðim Gelmedin sen
Bak iþte Iþýklarý sönüyor gözlerimin Boynu kýrýlýyor ümidimin Umudum can çekiþiyor Senin hayalini seyre dalmýþken Nerdesin cennet bildiðim Nerdesin geri gel
Yokluðun git gide büyüyor içimde Sensizliðin kanlý gözleri Vuruyor beni her gece Düþlerim gazi Hayallerim þehit düþüyor Senin izinden giderken Nerdesin cennet bildiðim Nerdesin geri gel
Gücüm kalmadý artýk Bu bekleyiþteki savaþý sürdürmeye Ölüm ensemde Hissediyorum Dokunsa düþerim ama ölmem Çünkü beni öldürebilecek tek þey Sensin Bunu biliyorsun Ve bile bile beni ölüme terk’ediyorsun
Þimdi söyle adýna cennet dediðim Söyle Bu muydu sevda dediðin Aþk dediðin Bu muydu uðruna ölebilirim dediðin Bir gün giderken Arkanda bir ölü býrakmak için miydi Seviyorum deyiþlerin Bak ölüyorum iþte Mutlu musun þimdi ... yazan seslendiren Mehmet Aküzüm
Sosyal Medyada Paylaşın:
mehmetakuzum Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.