SEV-Mİ-YO-RUM..!

Bir nokta menfaat için
virgül gibi eðilen insanlarý sevmiyorum.
Ýnsaný kiþiliðinden eden egoya
boyun eðen insanlarý sevmiyorum.
Sevmiyorum bir yüzle yetinmeyip;
iki, üç, dört yüzle dolaþan insanlarý.
Fesat illetine tutulmuþ yürekleri,
göðüs kafesinde taþýyan insanlarý sevmiyorum.
Yapmacýk davranýþlarla
kendine kiþilik ve yer kazanmak isteyen
ve kazanan insanlarý sevmiyorum.
Paranýn adýný duyunca
secdeye kapanan insanlarý (!) sevmiyorum.
Sevgiden anlamayan insanlarý sevmiyorum.
Sevmiyorum sevgiye sýrt dönenleri.

“Seni seviyorum” un anlamýný
bilmeden kullananlarý sevmiyorum.
Bilerek ve menfaat elde etmek için
sevgiyi kullananlardan da nefret ediyorum.
Emeline kavuþtuktan sonra
sevgiyi ayaklar altýna alan insanlarý sevmiyorum.
Sevgiyi sokak kaltaðýna tercih eden insanlardan tiksiniyorum.
Sevmiyorum sevginin gözlerindeki hüzne sebep olanlarý.
Sevginin dudaklarýnda açan gülleri ateþe veren
kara yüzlü insanlarý sevmiyorum.
Sevmiyorum bir asansörde aþký iðfal edenleri.
“Aþk nedir?” diye sorulduðunda,
davetkâr ifadelere bürünen yüzleri sevmiyorum.
Sevmiyorum aþkýn kutsallýðýna kan doðrayan yarasalarý.
Aþký çarmýha gerip
mahremine sulanan yaratýklarý sevmiyorum.
Garibana azrail kesilen yüreksizleri sevmiyorum.
Sevmiyorum bu ülkenin ekmeðini yiyip
bayraðýna saldýran salyalý yaratýklarý.
Sevmiyorum mazlumun çýðlýklarýna kulak týkayanlarý.
Kýsacasý; iyinin her çeþidine yüreðim feda
ama kötüleri hiç sevmiyorum.





Not: ilk defa þiir olmayan bir denememi bu sayfada size sunmuþ oldum. Hoþ görünüze sýðýnýyorum.

Sosyal Medyada Paylaşın: