Sonra anladým ki, Hiç sevmemiþsin beni. Ve hiç deðmemiþ içimdeki acý göðsünün terine. Eylül de gelen, Ekim de yaprak döker gibi gider dediler, Ýnanmak gelmedi içimden. Halbuki ; Susmaya gelmiþtim gözlerine, Esmer ellerini öpmüþtüm yýllar öncesinden. Þimdi þu halime bak! Yýkýldý içim tek bir darbeyle. Öznesi silinmiþ esrik bir þiiri anlatýyor hikayem. Ve çoktandýr Sevilmeyen bir kadýný, ölmeye terkediyor bir cümlen. Affetmeyi de býraktým artýk Ah ediyorum. Ama sana deðil Ellerimle sana verdiðim kalbime..
Özge Özgen
Sosyal Medyada Paylaşın:
Özge Özgen Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.