Haksýz mýyým,
söylesene anne!
Biz çocuklar yönetseydik þu dünyayý
......................................savaþlar olmaz,
siz analar yönetseydiniz çocuklar ölmezdi.
Mayýs,
avuçlarý patlamýþ,kan damlayan mayýs,
yüreklere acýyý damýtan mayýs..
Yine geldi annem.
Bahar diyorlar,ýsýndý toprak diyorlar,
bilmiyorlar,
hiçbir toprak senin göðsün kadar sýcak deðil.
Þu sýnýrsýz gökyüzü,
uçsuz bucaksýz evren,
senin kanatlarýn kadar geniþ,
..............................koruyucu deðil.
Sakýn ha koruyamadým diye üzülme..
Deðiþen dünya düzenine ayak uyduran,
ölü çocuklarýz biz..
Onlar bilemezler annem.
Hiç ölü çocuklarýn çýðlýklarý kulaklarýný týrmaladý mý?
Topraða,
yavrum diye sarýlýp,
hiç gözyaþlarýyla suladýlar mý?
Nereden bilsinler,
ölü çocuklarýn kaybettikleri annelerine sunduklarý,
buram buram masumiyet kokan,
aðlayan mayýs güllerinin deðerini.
Çýnar GÖLE
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.