Bir mavi buluta sardýk hüzünlerimizi Sardýk da yolladýk Gökyüzünün zulasýna Ellerimizde birkaç kýrýk dökük Kelime kaldý Zar zor birleþtirip Söyler miyiz onlarý bilmem Bundan sonra Halden anlayana ...
Sislerin içinde Büyüyen çiçekler gibiyiz Görebildiðimiz kadar Dünya Onun içinde biz hep Küçücüðüz...
Ellerimizden kayýp giden Mülteci baharlarýmýz var Hepsi bizden bi haber! Þimdi çiçeklenmiþken onlar Gittikleri yere varsak Tanýrlar mý artýk bizi bilmem ...
Hangimiz ihanet etmedik ki Kendimize Ve hangimiz Buruþturup atmadýk Taze umutlarýmýzý Tatlý bir melteme kanýp Fýrtýnalarýn içine ...
Herkesin ýþýðý kendi cebinde Çýkarmýyor karanlýða hiç kimse...
Kýsa günlerin Uzun telaþlarýnda kaybettik Masumiyetimizi Duymadýk,duyamadýk Kendi gürültümüzden Ezilen papatyalarýn Beyaz seslerini...
Esra Türker Konuk - BEYAZ SESLER - 28 Nisan Ýkibinonsekiz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Gökyüzü Mızıkacısı Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.