...YAĞMUR YAĞIYOR...

dýþarda
güneþin deðebildiði her yerde
ne uzak ne yakýn bir düþ
ve kalabalýk bir dünyada
zaman sinsice geçiyor
hiçbir þey deðiþmiyor
her gece
günden önce
yaðmur yaðýyor

yer yer yansýma sesleri varken
toprak adeta saðýr ediyor gökyüzünü
ama ne dünya duruyor ne diyar
beklenen an sanki asýr bozmasý
sancýsýz mil çekiyor gönül gözüne
sadece çocuk gözleri masal masal bakýyor
sadece dallardan sarkýyor bahar
samanlar alev alýyor
guruba güneþ yürüyor
iþte yine
günden önce
yaðmur yaðýyor

balýkçý aðýna takýlmýþ gibi
çýrpýnarak
ümitler yavaþ yavaþ ölüyor
yine hýzla geçiyor araçlar
hatta hiçbir þey hýz kesmiyor
aldýrmaz edalar eþliðinde
farkedilmezliðin farkýndalýðý
sürüyor ayaklarý
yavru bir kuþ yuvadan düþüyor
yok ki annenin elleri
usul usul
gecenin trampeti çatýlarda duyuluyor
marifetçesine
günden önce
yaðmur yaðýyor

bir türkü peydahlanýyor
açýk aðýzlý hayallerden
nehir koynundan çýkmýþcasýna
sereserpe
özgürce ve sesi derinden geliyor
biran dünya günlük güneþlik oluyor
biran bütün kelebekler kendini ölümsüz sanýyor
oysa ki dünkü mutluluðu
masallar kýskanýyordu
þimdi sonlarý kabuslu
gel gör ki ölümsüzlüðe inat yine tüm ömürler kýsacýk
ve çaresizce kelebek kanadýna asýlý
ve aþk önce bir yürekten ab-ý hayat içip
sonra ayný yürekçe boðuluyor
düzen deðiþmiyor
günden önce
yaðmur yaðýyor...

ASLI DEMÝREL...

Sosyal Medyada Paylaşın: