Biranda tüm gitme düþkünü ayaklar kesildi Gidecekleri yer az otedeyken Biranda öteler uzak oldu Sancý sancý özlem doðdu týrnak uçlarýndan Ve kan ter içine saklandý Gidecek yer gök oldu Leylekler de hasret doðurttu Bir kaç þýngýrtýya el pençe duran Ey vefa bilmez uyan Eziyet eden de çeken de Bizzat muameleye tabidir Bu ne ilim ne de bilimdir...
Asli Demirel...
Sosyal Medyada Paylaşın:
sessiz71 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.