ÖYLE BİR GEL Kİ AKLIM UYUŞSUN...

aklýna her düþtüðünde hatýrlarsýn
acaba o da özlüyor mu beni dersin
kendinle savaþ verir yüreðin
insan düþündüðünün delisi deðil mi?
en çok merakta sen kalýrsýn
düþünürsün vakitler geceye varýr
hiç farkýnda bile olamazsýn saatin
ne de olsa özleyen’im yok der durursun
hasretine yarým kalmýþ gecelerde
birde vakitsiz düþerse aklýna
gözünün pýnarlarý sel olur
kýzgýnlýðýnýn hafif gülümsemesiyle dersin;
oysa hiç bitmez derdi
sonra kýzarsýn hem ona hem kendine
gittin de ne oldu baþýn göðe mi erdi
en garip kelimeleri bestelersin yüreðinde
çok yabancý gelmeyecek mesela sana elveda’lar
acaba hangi akþam dönüþü olacak der durursun
yurdun olacak otogar ve hava alanlarý
acaba gelir mi saati belli olmayan bir otobüsle
acaba gelir mi yönünü kaybetmiþ bir uçakla
yine de sen beklersin emanetini
yüreðinin en yangýn yerinde ölürsün
yabancý birinin ellerini tutarak inerken otobüsten...#ÞAÝRbaz
Sosyal Medyada Paylaşın: