MENÃœLER
Anasayfa
Åžiirler
Yazılar
Forum
Nedir?
Kitap
Bi Cümle
Ä°letiÅŸim
Edebiyat Defteri
YÜZÜNE TÜKÜRDÜKLERİM
mustapcan
YÜZÜNE TÜKÜRDÜKLERİM
Söz bitti, kalem kendini tüketti.
Yalan dostlar, yalancý arkadaþlar türedi.
Ne kadar saf ve ne kadar ahmak oldum.
Her söze her gülüþe aldanýp durdum.
Varsýn olsun yalandan kim ölmüþ.
Doðruluk dürüstlük parayla pul muþ.
Herkes nasibine düþeni yaþar.
Nedense bana hep düþüyor kaþar.
Zulüm ve ihanet dolu bu dünya,
Herkes de insaným diye geziyor güya.
Baksan adam sanýr selam verirsin.
Ýçlerini bilsen yüzlerine tükürür sün.
Bana adam gibi adamlar lazým,
Ýnsan olmayanlarý kim ne yapsýn.
Varsýn onlar bildikleri gibi yaþasýn.
Beni bitiremez yüzüne tükürdüklerim.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustapcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.
En Çok Okunan Şiirleri
BABADAN OĞULA
YALNIŞ ARKADAŞLIK
BENİM AŞK MELEĞİM
NEVŞEHİR(ÜRGÜP)
ANKARA'YA KAR DÜŞTÜ
Hasret yüklü bir şehir'' ARTVİN''
SALLA SALLA SALLA GİTSİN
NE OLUR EVET DE
ARTVİN’ İMİZ BİZİM
BİR SEVDADIR KARADENİZ